“Wat bijzonder om na al die jaren hier terug te zijn!” Dat zeiden Annelies Laken uit Hazerswoude en Marianne Laken uit Maarssen toen ze rondkeken in Hogewoerd 132. Diogenes had de twee zussen uitgenodigd om een keer langs te komen. Ze hebben een speciale relatie met het pand dat nu ingrijpend verbouwd wordt: ze zijn er in respectievelijk 1948 en 1952 geboren.

Woonruimte aan de Hogewoerd

De ouders van Annelies en Marianne hadden bij hun huwelijk in 1944 woonruimte gevonden op de bovenverdiepingen van Hogewoerd 132. Hun vader Bert Laken was een neef van Annie Laken, de eigenares van het pand. Annie had er haar sigarenwinkel en gebruikte verder de opkamer, het souterrain en een kleine slaapkamer aan de achterkant van de eerste verdieping. Het jonge gezin woonde op de rest van de eerste verdieping en de zolder. Annelies herinnert zich nog dat haar moeder een tweepits butagasstel had op een plank die bevestigd was op de trapleuning.

In 1953 verhuisde het gezin naar de Zijlsingel, boven de groentewinkel die Bert Laken van zijn vader had overgenomen. Toch kwamen de meisjes in de jaren erna nog vaak op bezoek bij ’tante’ Annie Laken in hun oude huis. Ze zaten op de Barbaraschool op het Levendaal en liepen vier keer per dag over de Hogewoerd. Daardoor weet ook Marianne, die pas één jaar was bij de verhuizing, zich nog veel van het huis te herinneren.

Over het souterrain weet Annelies nog dat op de brandkast een kleedje lag met een dienblad en koffie- en theekopjes. Daarnaast was een deur naar het kolenhok. Dat is de ruimte waar straks een wasmachine en een droger kunnen worden geplaatst.

De functie van het pothuis

Een van de andere herinneringen van de twee zussen werpt een verrassend nieuw licht op de vroegere functie van het verdiepte pothuis aan de kant van de Rijnstraat. Er was daar een gangetje met aan het eind, achter een deur, het privaat van tante Annie, Daar stond een ouderwetse houten poepdoos. Je moest een emmertje water meenemen om door te spoelen.

Annelies en Marianne hoorden van hun ouders dat het pothuis ook in de oorlog een rol heeft gespeeld. De Duitsers waren huis aan huis op zoek naar mannen die konden worden ingezet voor de oorlogsindustrie. Hun vader verstopte zich in het pothuis. Een kapstok en een gordijn daarachter, die normaal iets verderop aan de muur hingen, werden voor de deur van het pothuis gehangen. Gelukkig hadden de Duitsers niets in de gaten.

Benieuwd naar het vervolg

Op de foto hierboven kijkt Annelies Laken naar de zolder die op dit moment alleen via een ladder te bereiken is. Als kind sliep ze in een kamer aan de straatkant.

De zolder ziet er heel anders uit dan vroeger. Er is nieuw dakbeschot aangebracht en de vliering is afgebroken. Daardoor krijgt de woonverdieping van het tweede appartement straks een mooie hoogte.

De twee zussen zijn heel benieuwd naar het vervolg van de verbouwing. Ze hebben de data van de Open Monumentendagen, 14 en 15 september, al genoteerd.

Tekst Laurens Beijen, foto’s Hans van Dam